Jednakże jeżeli jeden z małżonków sam zawiera umowę odpłatnego nabycia nieruchomości do majątku wspólnego bez obowiązkowej zgody drugiego małżonka, to ważność tej umowy - odpowiednio do art.37§2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - uzależniona jest od potwierdzenia jej przez drugiego małżonka. Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Zatem zasada jest taka, że wszystko, co zostało zakupione w trakcie trwania małżeństwa wchodzi w skład majątku wspólnego i nie ma znaczenia, czy transakcja została dokonana przez oboje małżonków czy przez jedno z nich. Ponieważ 30 kwietnia 2023 r. wypada w niedzielę, to zeznanie należy złożyć najpóźniej w najbliższym dniu roboczym, czyli 2 maja (1 maja jest dniem wolnym od pracy). Warto wiedzieć, że jeśli ktoś wypełni i wyśle PIT 28 przed początkiem terminu ustawowego, to zeznanie i tak uznaje się za złożone z dniem 15 lutego. Co w sytuacji, gdy wynajem nieruchomości następuje u małżonków z podpisaną intercyzą? Jak w takiej sytuacji będzie ustalany jest limit z przychodów z najmu? Przeczytaj artykuł i dowiedz się, w jaki sposób opodatkować najem prywatny u małżonków! Pani Jagoda pierwsze przychody z umowy najmu mieszkania należącego do obojga małżonków uzyskała w styczniu 2022 r. Płacąc pierwszą zaliczkę, do 20 lutego 2022 r. powinna była powiadomić fiskusa, o zamiarze rozliczania jedną deklaracją dochodów z najmu za siebie i męża. Majątek wspólny małżonków. W świetle art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa pomiędzy małżonkami powstaje z mocy ustawy wspólność ustawowa. Obejmuje ona przedmioty majątkowe nabyte w czasie jego trwania, przez oboje małżonków lub jednego z nich (majątek wspólny). . Prawo przewiduje szczególne rozwiązania dotyczące nawiązania stosunku najmu między wynajmującym, a najemcą, który posiada własną rodzinę. Rozwiązania te mają na celu zapewnienie odpowiedniej ochrony rodzinie najemcy ( a konkretnie jego małżonkowi). Wspólny najem dla małżonków Jeżeli umowa najmu została zawarta w trakcie trwania małżeństwa, a dany lokal ma służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych założonej rodziny, to wówczas oboje małżonków automatycznie staje się współnajemcami danego lokalu. Do powstania współnajmu nie jest potrzebny podpis obojga małżonków na umowie, wystarczy podpis jednego z małżonków oraz to, że dane mieszkanie będzie służyło zaspokajaniu ich wspólnych potrzeb mieszkaniowych. Jeżeli natomiast mieszkanie będzie służyło zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych tylko jednego małżonka np. związanych z separacją, to najem taki nie będzie dotyczył całej rodziny i drugi z małżonków nie stanie się powstania wspólności najmu nie ma znaczenia to, jaki panuje ustrój majątkowy między małżonkami. Małżeńska wspólność najmu lokalu mieszkaniowego ma charakter łączny i przymusowy. Oznacza to, że korzysta ona ze szczególnie mocnej ochrony prawnej. W przypadku śmierci jednego z małżonków drugi nie musi obawiać się o swoją przyszłość w zakresie prawa najmu, ponieważ od samego początku było on stroną umowy najmu pomimo tego, że nie figurował w umowie najmu. Co w przypadku rozwodu W przypadku, gdy między małżonkami dochodzi do rozwodu, wówczas najem mieszkania jest traktowany jako majątek dorobkowy byłych małżonków i podlega podziałowi. Jeśli w sprawie o podział majątku sąd przyznaje prawo najmu jednemu z byłych małżonków, to musi przyznać lokal socjalny drugiemu, gdy ten spełnia ku temu warunki. Możliwa jest również sytuacja, w której sąd przyznaje mieszkanie jednemu z małżonków, a drugi z byłych małżonków otrzymuje spłatę swojego udziału z tytułu prawa najmu lokalu. Bez znaczenia jest tutaj fakt czy najem mieszkania dotyczy jednego, czy też obojga małżonków, ważne jest to, że umowa była zawarta w trakcie trwania małżeństwa. Z reguły sąd dokonuje podziału najmowanego mieszkania w określonych częściach, oznaczając zakres korzystania przez byłych małżonków z poszczególnych pomieszczeń wchodzących w skład mieszkania. Taki stan rzeczy wynika z tego, że każdy z byłych małżonków zachowuje status współnajemcy z racji tego, iż przysługuje mu udział w majątku wspólnym (którym jest również prawo najmu lokalu). Prawo najmu trwa nadal pomimo rozwodu i oboje eks -małżonkowie pozostają nadal współnajemcami pomimo tego, że nie są już regulacja prowadziłaby do sytuacji, w których jeden z małżonków pozostawałby bez mieszkania, co w znacznym stopniu przyczyniłoby do wzrostu eksmisji (a także zjawiska bezdomności), i miałoby dalece niekorzystne skutki prawna: art. 680(1) kodeksu cywilnego art. 32 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Polski Ład. Ściąga dla przedsiębiorców, księgowych, kadrowych (PDF) Może więc być objęte podziałem po rozwodzie. Przyjmuje się, że prawo najmu, w tym najmu mieszkania, uzyskane przez obydwoje lub jednego z nich w czasie trwania małżeństwa, jest zawsze ich wspólnym dorobkiem. [srodtytul]Rozwiązanie na tymczasem [/srodtytul] Prawo najmu może więc być przedmiotem podziału, jeśli małżonkowie zdecydują się na ostateczne zakończenie rozliczeń majątkowych. Inną kwestią jest unormowanie sposobu korzystania przez małżonków z mieszkania na czas przebywania pod wspólnym dachem. Takie rozstrzygnięcie musi się znaleźć w wyroku orzekającym rozwód lub separację i ma z założenia charakter tymczasowy. Wyjątkowo sąd może też w takim wyroku rozwodowym na wniosek jednego małżonka nakazać eksmisję drugiego. Eksmisja wchodzi w rachubę, gdy dany małżonek swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie, tj. stale nadużywa alkoholu, wywołuje awantury, dopuszcza się przemocy, stwarza zagrożenie dla życia, zdrowia lub spokoju drugiego małżonka i dzieci. [srodtytul]Inaczej w majątku osobistym [/srodtytul] Co ważne, rozstrzygnięcie dotyczy przebywania w mieszkaniu należącym do majątku osobistego tylko jednego z małżonków, np. kupionego przed ślubem lub odziedziczonego, które oczywiście nie może być przedmiotem podziału. Podziałem nie jest też objęte prawo najmu, jeśli żona czy mąż uzyskał je przed ślubem, np. wstępując w stosunek najmu po zmarłym najemcy. Jego najemcą jest bowiem tylko ten małżonek. To samo dotyczy mieszkań przydzielonych jednemu małżonkowi jako mieszkanie służbowe czy kwatera stała z racji pracy w wojsku, policji, Straży Granicznej, Służbie Więziennej itp. Nie wchodzi zresztą również w rachubę orzeczenie w wyroku rozwodowym eksmisji tego małżonka. [srodtytul]Problem z wyceną [/srodtytul] Jeśli jednak najem należał do majątku dorobkowego i przychodzi dzielić ten majątek, powstaje kwestia wyceny tego prawa. W [b]uchwale z 24 maja 2002 r. (sygn. III CZP 28/02) Sąd Najwyższy[/b] stwierdził, że wartość prawa najmu mieszkania komunalnego, za który opłacany jest czynsz regulowany, stanowi różnica między czynszem wolnym a regulowanym, ustalona z uwzględnieniem – stosownie do konkretnych warunków – przypuszczalnego okresu trwania tego najmu. Uchwała jest nadal aktualna. Wciąż, mimo prób uwolnienia czynszów w mieszkaniach przydzielonych przed laty, a należących do prywatnych właścicieli, ich wysokość podlega reglamentacji. Ten więc z małżonków, któremu przypadnie prawo najmu, musi z tej racji w ramach podziału majątku wspólnego wypłacić drugiemu małżonkowi połowę różnicy między czynszem wolnym, jaki trzeba by w ich mieście czy gminie płacić za takie samo mieszkanie, a czynszem regulowanym za hipotetyczny okres trwania najmu, który musi ustalić sąd. [wyimek]Podziałem nie jest objęte prawo najmu, jeśli żona czy mąż uzyskał je przed ślubem[/wyimek] A jak wycenić wartość prawa najmu w innych sytuacjach? Czy należy wyceniać je również, gdy wynajmujący pobiera za nie czynsz rynkowy? Wydaje się, że w takim wypadku jego wartość jest praktycznie zerowa i spłaty dla małżonka, który z lokum ma się wyprowadzić, w rachubę nie wchodzą. [srodtytul]Prawo do mieszkania socjalnego [/srodtytul] Jeśli w wyniku podziału majątku wspólnego sąd nakazał jednemu z małżonków opuszczenie mieszkania, musi w tym samym wyroku rozstrzygnąć, czy przysługuje mu prawo do lokalu socjalnego czy nie. Dostarczenie takiego lokalu obciąża gminę. To samo odnosi się do sytuacji, gdy nakaz dotyczy opuszczenia spółdzielczego mieszkania lokatorskiego, a także własnościowego. Może nadal mieszkać w lokalu przyznanym byłemu małżonkowi do czasu otrzymania od gminy lokalu socjalnego. Choć o prawie do lokalu socjalnego decyduje sąd, w niektórych sytuacjach nie może go odmówić, gdy mieszkanie należy do tzw. publicznego zasobu (nie dotyczy to mieszkań w domach prywatnych). Musi przyznać je kobiecie w ciąży; obłożnie choremu; emerytowi i renciście spełniającym warunki do korzystania z pomocy społecznej; bezrobotnemu; osobie sprawującej opiekę nad wspólnie zamieszkałym z nią dzieckiem. Jest zwolniony z tego obowiązku, jeśli osoby te mogą zamieszkać w innym mieszkaniu niż dotychczas zajmowane. [srodtytul]Udział w opłatach za mieszkanie [/srodtytul] Za zapłatę czynszu, a także tzw. opłat eksploatacyjnych związanych z mieszkaniami spółdzielczymi, a także używanymi na zasadzie najmu odpowiedzialne są wszystkie osoby pełnoletnie stale w danym lokum mieszkające. Dotyczy to także rozwiedzionych małżonków, którzy pozostają nadal pod wspólnym dachem. Jeśli jeden z rozwiedzionych uiszcza opłaty związane z korzystaniem z mieszkania, może się domagać zwrotu odpowiedniej części od drugiego z byłych małżonków. [ramka] [b]Kiedy wspólność ustawowa[/b] Według art. 680[sup]1[/sup] [link= cywilnego[/link] małżonkowie bez względu na istniejące między nimi stosunki majątkowe są najemcami lokalu, jeśli: - najem tego lokum ma służyć zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych założonej przez nich rodziny oraz - nawiązanie najmu nastąpiło w czasie trwania małżeństwa. Także gdy między małżonkami istnieje rozdzielność, najem traktuje się jak wspólność ustawową. Co więcej, rozwód, separacja ani intercyza nie pociągają za sobą ustania wspólności najmu.[/ramka] [i]masz pytanie, wyślij e-mail do autorki [mail=@@ Najem mieszkania od jednego z małżonków w trakcie trwania oraz ustania małżeństwa Wynajmując mieszkanie mało kto zastanawia się nad sytuacją prawną osoby wynajmującej. Warto poznać odpowiedzi na pytania dotyczące możliwości wynajęcia mieszkanie od jednego z małżonków w trakcie trwania bądź ustania małżeństwa. Czy czynność prawna dokonana w takiej sytuacji jest ważna? Przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w sposób jednoznaczny udzielają odpowiedzi w przypadku, gdy związek małżeński trwa. Z treści art. 34 § 4 jednoznacznie wynika, że do ważności czynności umowy najmu wymagana jest zgoda obojga małżonków. Sytuacja ulega zmianie po rozwodzie, wspólność ustawowa małżeńska przeistacza się we współwłasność ułamkową, zasadniczo 50/50, tzn. współwłaściciel ma określony udział, którym może dowolnie dysponować. Jeśli współwłaściciele chcą podzielić między siebie majątek utworzony w trakcie trwania związku małżeńskiego, mogą to zrobić w formie umowy, bądź sądownie, skutkiem złożenia wniosku o podział majątku. W sytuacji, gdy byli małżonkowie nie podejmują działań w kierunku zniesienia współwłasności, sytuacja prawna komplikuje się. Byli małżonkowie dysponują majątkiem w częściach ułamkowych, ich udział rozkłada się (zasadniczo) w stosunku 50/50. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego byli małżonkowie, obecnie współwłaściciele muszą sprawować zarząd nad rzeczą wspólną. Przechodząc do odpowiedzi na pytanie, wyjaśnienia wymaga, do jakiej kategorii czynności, wynajęcie mieszkania należy. Przepisy o czynnościach zwykłego zarządu oraz przekraczających zwykły zarząd znajdują się w regulacjach Kodeksu cywilnego oraz ustawy o własności lokali, jednak w żadnym z tych źródeł prawa nie ma definicji tych pojęć. Słuszne wydaje się założenie ustawodawcy, że ocena i prawidłowa kwalifikacja określonego działania wymaga każdorazowego uwzględnienia okoliczności konkretnego stanu faktycznego. Doktryna i orzecznictwo wypracowały jednolite stanowisko, mianowicie: do czynności zwykłego zarządu należy załatwianie bieżących spraw związanych ze zwykłą eksploatacją i utrzymaniem rzeczy w stanie niepogorszonym, w ramach aktualnego jej przeznaczenia. W granicach zwykłego zarządu mieści się bieżące gospodarowanie rzeczą, niepociągające nadzwyczajnych wydatków i nieprowadzące do zmiany przeznaczenia rzeczy. Inne zaś czynności mieszczą się w kategorii przekraczających zakres zwykłego zarządu (System prawa prywatnego, tom 3, Prawo rzeczowe, red. T. Dybowski). Od rozstrzygnięcia kwestii, czy dana czynność będzie czynnością zwykłego zarządu, czy też przekroczy ramy zwykłego zarządu, będzie zależeć sposób podejmowania decyzji przez współwłaścicieli. Zgodnie z Kodeksem cywilnym do dokonania czynności zwykłego zarządu wystarczy zgoda większości współwłaścicieli (art. 201 Do czynności przekraczających zwykły zarząd konieczna już jest ich jednomyślność (art. 199 Czynności podjęte bez koniecznej zgody większości lub wszystkich współwłaścicieli są bezwzględnie nieważne, o ile takiej zgody nie zastąpi stosowne orzeczenie Sądu. Reasumując: wynajmowanie wspólnego mieszkania przez jednego z eksmałżonków jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu. Umowa najmu zawarta w takich warunkach jest czynnością prawnie nieważną. Osoby zajmujące lokal na podstawie nieważnej umowy, zajmują go de facto bez tytułu prawnego. Tym samym zaleca się wnikliwe badanie sytuacji prawnej lokalu, który ma zostać wynajęty. Źródło: inf. pras. Marlena Flis, Hills LTS stan z dnia 6 marca 2013 r. Data publikacji: 6 marca 2013 r. Najmem lokalu stanowiącego współwłasność W przedstawionym stanie fatycznym mamy do czynienia z najmem lokalu stanowiącego Pani współwłasność jako małżonki. Zgodnie z art. 199 Kodeksu cywilnego do rozporządzania rzeczą wspólną oraz do innych czynności, które przekraczają zakres zwykłego zarządu, potrzebna jest zgoda wszystkich współwłaścicieli. W braku takiej zgody współwłaściciele, których udziały wynoszą co najmniej połowę, mogą żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeknie mając na względzie cel zamierzonej czynności oraz interesy wszystkich współwłaścicieli. Zgoda na czynność rozporządzenia rzeczą wspólną, o której mowa w art. 199, może być wyrażona, zgodnie z art. 60, przez każde zachowanie się współwłaściciela, które ujawnia jego wolę w sposób dostateczny (por. postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 24 stycznia 2013 r., sygn. akt V CSK 79/12). Powierzenie zarządu nad wspólnym mieszkaniem Może Pani zawrzeć z małżonkiem umowę powierzającą Pani wykonywaniu zarządu nad wspólnym mieszkaniem. Zgodnie z przyjętym w orzecznictwie stanowiskiem: umowa współwłaścicieli powierzająca wykonywanie zarządu jednemu z nich wyłącza uprawnienia pozostałych współwłaścicieli do sprawowania zarządu określone w art. 199–202 (por. wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 4 października 2006 r., sygn. akt II CSK 218/06). Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych: przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Rozliczanie najmu jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą Jednak biorąc pod uwagę, iż Pani chciałaby rozliczać najem jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, oraz fakt, iż urzędy skarbowe upatrują obowiązek zapłaty podatku nie w fakcie posiadania nieruchomości, ile w prawie do pobierania z niej pożytków (np. w skutek podpisanej umowy najmu), i ponieważ dochód ten miałby pozostawać w związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą, to można zgodzić się ze stanowiskiem, iż to na Pani ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Do podobnego wniosku doszedł Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 2 lutego 2010 r. o sygn. IPPB1/415-856/09-2/AG, w której to stwierdził, iż „warunkiem powstania obowiązku podatkowego w przypadku każdego współwłaściciela nie jest posiadanie udziału we własności lokalu, lecz prawo do pobierania pożytków z udziału w nieruchomości. Na skutek opisanego powyżej ukształtowania stosunków między współwłaścicielami lokalu mieszkalnego, obowiązek podatkowy powstanie wyłącznie u wnioskodawcy jako u współwłaściciela uprawnionego do pobierania pożytków z jego wynajmu. Umowa zawarta przez współwłaścicieli nie znosi współwłasności, powoduje jednak, iż wnioskodawca ma pełny udział w przychodach, jakie rzecz przynosi oraz w pełnym stopniu obciążają go koszty związane z jej utrzymaniem”. Jednak dla bezpieczeństwa mogłaby Pani wystąpić z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej przez Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Na podstawie art. 14 b ustawy Ordynacja podatkowa: „§ 1. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). § 2. Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych. Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku (at. Art. 14f § 1)”. Zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej (art. 14k § 1). Tak więc po wydaniu interpretacji indywidualnej właściwe organy podatkowe nie mogłyby z mocą wsteczną stwierdzić obowiązku zapłaty podatku dochodowego przez Pani męża. Umowa najmu okazjonalnego - opis Jeżeli chodzi o sam najem, który byłby zawierany z osobą fizyczną, to warto rozważyć skorzystanie z instytucji najmu okazjonalnego, zapewniającego właścicielowi większą ochronę przed nieuczciwym najemcom. Umowa ta daje prawo do dokonania „uproszczonej” eksmisji uciążliwego lokatora. Zgodnie z art. 19a ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego: „1. Umową najmu okazjonalnego lokalu jest umowa najmu lokalu mieszkalnego, którego właściciel, będący osobą fizyczną, nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali, zawarta na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat. 2. Do umowy najmu okazjonalnego lokalu załącza się w szczególności: 1) oświadczenie najemcy w formie aktu notarialnego, w którym najemca poddał się egzekucji i zobowiązał się do opróżnienia i wydania lokalu używanego na podstawie umowy najmu okazjonalnego lokalu w terminie wskazanym w żądaniu, o którym mowa w art. 19d ust. 2; 2) wskazanie przez najemcę innego lokalu, w którym będzie mógł zamieszkać w przypadku wykonania egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu; 3) oświadczenie właściciela lokalu lub osoby posiadającej tytuł prawny do lokalu, o którym mowa w pkt 2 lub ust. 3, o wyrażeniu zgody na zamieszkanie najemcy i osób z nim zamieszkujących w lokalu wskazanym w oświadczeniu; na żądanie wynajmującego załącza się oświadczenie z podpisem notarialnie poświadczonym. 3. W razie utraty możliwości zamieszkania w lokalu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, najemca jest obowiązany w terminie 21 dni od dnia powzięcia wiadomości o tym zdarzeniu wskazać inny lokal, w którym mógłby zamieszkać w przypadku wykonania egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu, oraz przedstawić oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, pod rygorem wypowiedzenia umowy, o którym mowa w art. 19d ust. 5. 4. Zawarcie umowy najmu okazjonalnego lokalu może być uzależnione od wpłacenia przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z tytułu najmu okazjonalnego lokalu przysługujących właścicielowi w dniu opróżnienia lokalu oraz ewentualnych kosztów egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu. Kaucja nie może przekraczać sześciokrotności miesięcznego czynszu za dany lokal, obliczonego według stawki czynszu obowiązującej w dniu zawarcia umowy najmu okazjonalnego lokalu. 5. Kaucja podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu, po potrąceniu należności właściciela, o których mowa w ust. 4. 6. Umowa najmu okazjonalnego lokalu oraz zmiany tej umowy wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności. 7. Wynagrodzenie notariusza za ogół czynności notarialnych dokonanych przy sporządzaniu oświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, wynosi nie więcej niż maksymalna kwota czynszu normowanego bez opcji za 1 m2 mieszkania na wynajem, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. o Krajowym Zasobie Nieruchomości), określoną dla miasta stołecznego Warszawy”. Warto też spisać protokół zdawczo-odbiorczy zawierający dokumentację fotograficzną oraz spis wyposażenia mieszkania. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . Małżonkowie, między którymi istnieje wspólność majątkowa, dochody z najmu składników majątku wspólnego rozliczają podatkowo po połowie, zarówno w przypadku opodatkowania według skali, jak i ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Mogą jednak złożyć do urzędu skarbowego oświadczenie, że dochody/przychody te będzie rozliczać tylko jeden z małżonków. Termin złożenia oświadczenia przez małżonków W przypadku dochodów z najmu opodatkowanych według skali oświadczenie małżonków należy złożyć do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został uzyskany pierwszy w roku podatkowym przychód z najmu (art. 8 ust. 4 ustawy o PIT). W przypadku przychodów z najmu opodatkowanych ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych oświadczenie małżonków składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymany został pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnięty został w grudniu roku podatkowego. Czas trwania wyboru opodatkowania dochodów z najmu przez jednego z małżonków Wybrana forma opodatkowania przychodów z najmu przez jednego małżonka obowiązuje przez cały rok, chyba że w wyniku rozwodu lub separacji wynajmowany składnik majątku przypadnie temu małżonkowi, który nie rozliczał wcześniej najmu. W takim przypadku przychody osiągnięte od dnia orzeczenia rozwodu lub separacji rozlicza już małżonek, któremu w podziale majątku przypadły wynajmowane składniki (art. 8 ust. 5 ustawy o PIT). Wzór oświadczenia o wyborze opodatkowania przez małżonków Podpis jednego z małżonków Obecnie powyższe oświadczenie może podpisać wyłącznie jeden z małżonków. Wybór opodatkowania najmu przez jednego z małżonków obowiązuje również przez następne lata, aż do złożenia rezygnacji z tego sposobu rozliczenia dochodów z najmu (art. 8 ust. 6 ustawy o PIT). Zawiadomienie o rezygnacji z danej formy opodatkowania może podpisać obecnie wyłącznie jeden z małżonków. Podpisanie oświadczenia lub zawiadomienia przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia oświadczenia lub zawiadomienia w imieniu obojga małżonków. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań (art. 8 ust. 8 ustawy o PIT). Artykuł niniejszy jest fragmentem publikacji: PIT 2019. Komentarz PIT 2019. Komentarz Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE

wynajem mieszkania przez jednego z małżonków